Een vriendelijk woord hoeft niet veel tijd te kosten, maar de echo ervan duurt eindeloos.
— Mother Teresa

 Ypsilon Zeeland

Als je naaste (kind, vader, moeder, broer, zus, partner) in een psychose raakt staat ook jouw leven op z’n kop. Een psychose is ook voor de omgeving beangstigend. Je naaste lijkt niet meer je naaste, is moeilijk te benaderen, vertelt “vreemde” verhalen en kan agressief naar zichzelf of zijn omgeving zijn. Een psychose kan door verschillende oorzaken ontstaan: psychiatrische aandoening, drugs en/of alcohol.

Je eerste instinctieve reactie is dat je wilt zorgen voor je overduidelijk zieke naaste. Lastig is, dat mensen in een psychose, zich er zelf vaak niet van bewust zijn, dat ze ziek zijn. Ook lastig is de reactie van je eigen omgeving: van “je moet hem gewoon eens wat harder aanpakken” tot “je moet hem loslaten”. Er is ook vaak weinig begrip voor jouw positie, dat je je naaste echt niet alleen kan laten en daarom wel eens een verjaardag mist. Daaroverheen komt nog het schuldgevoel en de schaamte waar velen van ons last van hebben en wat eenzaamheid tot gevolg kan hebben.

Al deze zaken maken de familie en naastbetrokkenen van mensen met een psychosegevoeligheid een bijzondere groep mantelzorgers. Een groep die baat heeft bij het elkaar ontmoeten en het delen van kennis en ervaringen. Ook een groep die vaak onzichtbaar is voor gemeenten en andere organisaties.